Biedafest

       Siedzę sobie na urlopie, planuję coś dalej, niż sprzątanie pivnicy mej, ale…

       No właśnie na dniach zacznie się w dalekim Kostrzyniu festiwal imieniem Owsika. To wbrew pozorom nie jest jakiś Poland, czy Błódstok, ale zlot fanów owego Jurka. 

       Tu muszę dać wtręt taki (nie mylić ze wstrętem), trend właściwie: zjadłem zęby (a dokładnie wątrobę) na festivalach, koncertach, zlotach i tym podobnych. I to z dwóch stron! Przed sceną i za.

       Nigdy mi się tam nie pałętał po scenie jakiś skrzeczący konus – natychmiast by dostał wjebane.

       To po pierwsze.

       Jestem człowiekiem w miarę pracowitym, więc jak jeździłem na występy wszelakie, to pierwszym i podstawowym wymaganiem moim, za zapłacony wstęp była muza.

       Kwestie szalone, postkoncertowe, były tylko dodatkiem.

       Fajnym – ale dodatkiem.

       U Owsika to podstawa.

       Znaczy klimat na polu – nie muza!

       To tak po drugie mnie odrzuca.

       Przez 30 lat stwór ów wychował sobie na tym klimacie z badziewiem w tle (dokładne zaprzeczenie prawdziwego festivalu!) już drugie pokolenie fanatyków, którzy co rock zmierzają tam… bo za darmo!

       Wypuszczeni ze swojego kieratu i prowincjonalnych uwiązań, tam raz na rock się uwalniają w pełni i jak ci neofici zagarniają dla siebie całą przestrzeń!

       Bo za darmo.

       90% bywalców tego spędu nie ma ŻADNEGO POJĘCIA o rocku… w zasadzie w ogóle o jakiejś muzie!

       Oni tam są, bo są.

       Bo można się napić, poruchać, zajarać.

      A w domu tego nie mogą – przez pozostałe 360 dni w rocku :)

      Rock tam jest tylko plakietką – dla uzasadnienia tej sekty.

      Więc niech nam żyje Jurek O.!  I niech błoto wam smakuje czcigodni, prowincjonalni łykacze pseudorockowego szlamu…

1,169 odsłon(a), 2 odsłon(a) dziś